“We produceren eigenlijk zoals de overheid het graag ziet”

1 maart 2023 | Door:  Henk de Raad

Als het bedrijf van Chris Ehlers van vader op zoon was overgegaan, was melkveehouder Johan nu stukadoor geweest. Niet in Drenthe, maar in Amsterdam. Maar de liefde voor het boerenvak zat er bij ras-Amsterdammer Chris al vroeg in. Wat begon met één kalfje is in de handen van zoon Johan (55) uitgegroeid tot een florerend bedrijf, met ruim driehonderd melk- en kalfkoeien. Ook de volgende generatie staat al klaar in het Drentse Linde: zoon Stan van 24.

Johan is op een grijze februaridag druk met kilveren (voor de niet-boeren: geploegde kluiterige grond fijn maken en egaliseren). “Een interview? O, dat kan wel even tussendoor.” En dan te bedenken dat naast de veestapel er ook nog tweehonderd hectare grond te onderhouden is. “We doen bijna alles met z’n tweeën, met op maandag en soms dinsdag hulp van m’n schoonzoon erbij. Het mesten besteden we meestal uit aan de loonwerker, maar dit jaar heeft Stan zelf een tank gehuurd. Femke, de vriendin van Stan verricht ook de nodige hand- en spandiensten op het bedrijf naast haar werkzaamheden bij Alfa. Nicolien, mijn vrouw doet de administratie en heeft buiten de deur een baan voor veertig uur, bij de marechaussee. In de weekenden staat zij ook vaak in de melkstal. Nee, we hebben geen robots, we melken zelf. We hebben net een nieuwe stal, dat werkt ook een stuk makkelijker. Om half zes ’s morgens beginnen we te melken, half negen hebben we alle driehonderd koeien gehad, zijn de boxen gestrooid en is de voerwagen geweest.”  De koffie wordt steevast elke dag om half 4 gedronken bij Ali, de moeder van Johan. Om kwart over zeven zit de werkdag erop en wordt er warm gegeten , en dat zes dagen in de week.

Altijd boer willen worden

Als bouwvakker zou Johan het in deze tijd vermoedelijk niet rustiger hebben gehad. “Maar ik wilde altijd al boer worden. Ik weet niet waarom. Ik heb het altijd al prachtig gevonden.” Z’n vader achterna, die ook altijd de droom had een eigen boerenbedrijf te beginnen. Naast zijn werk als stukadoor in Amsterdam koopt pa Chris af een toe een kalfje. Als het veestapeltje een stapel wordt, verhuist het gezin naar Purmerland. In 1976 volgt de ‘emigratie’ naar Drenthe.

Knetterhard gegroeid

Van de oorspronkelijke tachtig koeien en 35 hectare gaat het in rap tempo naar het huidige aantal. “Het is knetterhard gegroeid. Binnen twee jaar waren we verdubbeld. Als je eenmaal de gang te pakken hebt, gaat het vanzelf. Wat je doet, moet je goed doen. Strak organiseren.” De drie miljoen liter melk van de eigen koeien komt uiteindelijk in de schappen van Albert Heijn terecht. Johan: “We zijn in 2017 overgestapt naar zuivelleverancier Royal A-ware die samenwerkt met Albert Heijn. We voeren weinig mais, halen veel eiwit van het eigen gras. We voeren in verhouding vrij veel gras, maar de productie is hetzelfde gebleven. We produceren eigenlijk zoals de overheid het graag ziet.”

Benieuwd hoe het afloopt

Het woord ‘overheid’ valt. Johan is een van de vele boeren die met gemengde gevoelens naar de discussie kijkt. “Ik denk dat elke boer ervoor open staat dat er iets moet gebeuren. Maar wel op basis van reële cijfers. Die cijfers zien er in Duitsland heel anders uit dan in Nederland. Waar zijn we dan mee bezig? Consumenten klagen nu al dat de melk zo duur is. Ja, er is een gebrek aan melk. Maar dat wordt straks nog veel erger als de overheid haar zin krijgt. Ik ben benieuwd hoe het afloopt.”

Karaktereigenschap

En toch: hij staat elke ochtend nog met plezier naast zijn bed, in alle vroegte. “Absoluut. Ik denk dat het een karaktereigenschap is. Wij zijn geen mensen die gauw klagen. Als je gaat klagen moet je stoppen.” Twee jaar terug kwam er nog een nieuwe stal bij op het terrein. Met een NB-vergunning is er weinig reden om de toekomst somber in te zien. En zoon Stan heeft er vertrouwen in. Of vader Johan hem niet wijselijk de raad heeft gegeven een vak te leren? “Hij heeft een vak geleerd. Boer worden!”

Zus Erika

Hoe de relatie met Alfa tot stand is gekomen? Lachend: “Mijn zus Erika werkt er! (Erika Bredewold-Ehlers is belastingadviseur in de vestiging Zwolle - red.) Maar mijn vader was al klant toen Alfa nog de CBTB was. Alfa staat er goed op bij mij. Ze hebben verstand van zaken. Mijn ouders wonen ook nog op het bedrijf, dus Erika komt hier nog regelmatig. Ja, natuurlijk gaat het dan ook over de zakelijke kant. Maar Erika was vroeger al heel fanatiek in de weer met cijfers. Toen zij nog thuis woonde ging zij al mee de put in. Dan schreef ze alles op. Kijken of het gemiddelde per koe omhoog ging en wat de percentages vet en eiwit waren. Erika is er altijd betrokken bij geweest, in positieve zin.” En dan is het weer tijd om verder te gaan met kilveren.