Groot worden in wat echt telt!

17 december 2021 | Door:  Jonny Hilberink

Aan mij, Jonny Hilberink directievoorzitter van cluster Zwolle, dit keer de eer om een artikel  te schrijven. En als mij zo’n vraag wordt gesteld schieten er tientallen zaken door mijn hoofd waar ik wat over wil vertellen.

Trots

Bijvoorbeeld dat ik supertrots ben op de Alfa-familie waar ik deel van uitmaak. Misschien ben ik als directeur niet 100% objectief, maar ach er zijn ergere dingen. Ik kan oprecht zeggen dat ik geen organisatie kan noemen waar je als medewerker meer vrijheid hebt om ondernemerschap te tonen, waar je zo kunt groeien in bij wat je past en om je te mogen ontwikkelen op de vlakken die voor jou belangrijk zijn, dan bij Alfa. En dat is precies het vlak waar ik graag wat over wil vertellen. Het aandacht hebben voor wat echt belangrijk is.

In mijn huidige rol heb ik hier de volledige vrijheid in. En misschien krijg ik zelf wel de meeste energie van het laten groeien van medewerkers, waarbij ik merk dat ik superblij en vooral trots ben als ik kan herkennen waar iemand zijn kracht zit en daar ook aandacht aan kan geven. Natuurlijk moet de persoon het dan zelf doen, maar als we in die dynamiek zitten dan is het bijvoorbeeld mogelijk dat je als assistent-accountant tekeningsbevoegd accountant wordt, dan is het mogelijk dat je als secretaresse ondernemersadviseur wordt, dan zie je iemand zelf de stappen van junior adviseur naar senior adviseur maken en dan is het mogelijk dat je een top assistent-accountant dan wel klantbeheerder wordt en kunt blijven omdat er wordt vastgesteld dat daar je kracht ligt en ga zo maar door.

Groeien bij Alfa

Vanzelfsprekend kan ik meerdere voorbeelden noemen maar ik neem jullie in vogelvlucht mee in het verhaal van Annemarie en Frank. Annemarie is begonnen in de kantooradministratie en is nu directiesecretaresse, belangrijke pijler in de communicatie en marketing, en ondernemersadviseur DISC. Frank is begonnen als junior belastingadviseur en heeft de stip inmiddels op senior belastingadviseur staan. Wat ik probeer is om niet te kijken naar de functie van iemand, maar naar de mogelijkheden en potenties van de persoon en de persoon zo zelf ook te laten kijken. Dit omdat ik denk dat mensen werkplezier en energie krijgen als ze iets doen waar ze goed in zijn of wat ze belangrijk vinden.

In de kern is iets waar je goed in bent of wat je belangrijk vindt al aanwezig. Waar ik hoop aan mee te mogen werken is dat in dit geval Annemarie en Frank de vrijheid en het vertrouwen voelen om te (h)erkennen waar ze goed in zijn en om eventuele barrières weg te nemen. En helaas voor mij is hier geen roadmap voor. Dit betekent dat het voor mij vooral goed kijken en luisteren is en mijn eigen belemmeringen uitschakelen. En ik vind het ook best spannend, want in de gesprekken over dit soort zaken ontstijg je de inhoud en ga je het ook over persoonlijke elementen hebben. En je weet ook niet altijd zeker of je de juiste snaar raakt, maar in het geval van Annemarie en Frank is dit zeker gelukt. Een element waarvan ik denk dat het meest toevoegt is, dat ik het als “vanzelfsprekendheid” beschouw.

Ik weet nog goed de eerste klantgesprekken samen met Annemarie. Een DISC gesprek, waarbij ik natuurlijk zeker wist dat zij honderd procent in haar kracht werd gezet (en daardoor de klant). Het enige wat ik hoefde te doen is “vanzelfsprekendheid” te creëren en haar de ruimte te geven en de rest doet ze dan helemaal zelf. Maar wat ik vooral nog weet is het enthousiasme en de energie die zij na afloop van het gesprek had. Een daar doe ik het eigenlijk allemaal voor.

Met Frank heb ik vooral gesprekken over hemzelf. En wat de gesprekken met Frank voor mij heel plezierig maken is dat hij een heel helder doel voor hemzelf heeft (senior belastingadviseur worden) en dat hij zich realiseert dat hij daar zelf verantwoordelijk voor is, waarbij hij tegelijkertijd bij mij de verantwoordelijkheid neerlegt om dit te faciliteren. En het enige dat ik dan nog hoef te doen is hem op de juiste manier aan het denken te zetten. Hij ervaart dit als plezierige gesprekken en ik zelf ook. Vooral ook omdat ik probeer vanuit zijn kader te denken en mijn eigen kader soms opzij moet zetten. En als je dan ziet dat hij er in de praktijk vanuit zijn eigen kracht en identiteit stappen in maakt geniet ik misschien stiekem nog meer dan hij.

Bevoorrecht

Ik beschouw mezelf dan ook als een bevoorrecht en gelukkig mens. En dan mede omdat ik deel uitmaak van een cluster met collega’s die zelf ook het beste voorhebben met elkaar, de ondernemers en het cluster. Ik realiseer me volledig dat we alleen samen de beoogde meerwaarde voor elkaar en de ondernemers kunnen bewerkstelligen. Het enige wat ik hoef te doen is de collega’s aan te sporen hun volledige potentieel in te zetten op een manier die passend is bij onze organisatie en de klanten. Eigenlijk is dat aandacht hebben voor wat echt telt.

Ook groeien bij Alfa? Neem een kijkje op onze website Werken bij Alfa.