Wat als je een dierbare verliest en allemaal administratieve rompslomp op je af ziet komen?

27 januari 2022 | Door:  Evelien Schuurman

In oktober 2021 ben ik mijn partner na ruim twee jaar ziekte verloren. In die periode van ziekte hebben we gelukkig de tijd gehad om veel zaken met elkaar te bespreken. Maar waar je je niet van bewust bent, is wat er op je afkomt ná het overlijden. Binnen een week komen de eerste brieven binnen en word je geacht in de regel-modus te zitten. Op het moment dat je eigenlijk met andere dingen bezig wilt zijn, moet je je verdiepen in een heleboel administratie. Kan dat niet anders, was mijn eerste gedachte? 

De werkgever die meldt dat de arbeidsovereenkomst eindigt. De RDW met de vraag om de auto op de juiste naam te zetten. Enveloppen met opdruk van Gemeentelijke Belastingen, Waterschap, Belastingdienst, de creditcardmaatschappij... voor je gevoel komt er geen eind aan. Ik denk binnen een korte tijd een 30-tal brieven. Enkele waren gericht aan ‘de erven van’. Ja, het is de waarheid. Maar het is zo kort na het verlies behoorlijk confronterend. Ook al dacht ik zo goed mogelijk voorbereid te zijn, ik was me niet bewust van de impact die dat heeft in de tijd dat je in het rouwproces zit. 

Een voorbeeld 

Laat ik een voorbeeld geven. Al vrij snel kreeg ik brieven over nabestaandenpensioen van verschillende instanties. Mijn partner had een lange periode van zijn werkzame leven in de detailhandel gewerkt. Juist van deze pensioenverzekeraar ontving ik geen brief. Na wat speurwerk in de pensioenoverzichten, die ik keurig in een map had opgeborgen, heb ik telefonisch contact gezocht. Wat bleek: er was wel een melding van overlijden geweest, maar er stond geen partner geregistreerd. Daarmee was het dossier gesloten. Na het versturen van de samenlevingsovereenkomst werd dit pensioen alsnog toegekend. 

En ik ben het nog wel gewend... 

Het is administratieve rompslomp die je op zo’n moment met lood in je schoenen regelt. En dan moet ik er ook nog bij zeggen dat dit werk mij als accountant niet vreemd is. Maar ook ik zat er niet op te wachten. Daarom kon ik heel goed begrijpen hoe het in andere situaties gaat. Dat die enveloppen wekenlang ongeopend blijven. Dat misschien wel de gordijnen dicht blijven, omdat je even niets met de buitenwereld te maken wilt hebben. Maar die buitenwereld houdt daar geen rekening mee en gaat door. Al die enveloppenverstuurders verwachten snel antwoord. Moet je dat als nabestaande allemaal over je heen willen krijgen? 

Dit kan toch niet zomaar? 

Uit gesprekken met mijn huisarts, uitvaartverzorger en notaris begreep ik dat ik niet de enige ben die tegen al dat geregel en gebel aanloopt. Dit kan toch niet zomaar? Is daar niet een oplossing voor? Ja, die is er. Ik kan me heel goed voorstellen dat we daar met Alfa iets in zouden kunnen betekenen. Als wij nu eens een tijdje een uurtje per week langskomen? Samen overleggen waar nabestaanden tegenaan lopen, inventariseren waar we actie moeten ondernemen en al dat heen-en-weer-gebel op ons nemen? Ik weet zeker dat we daarmee een last van de schouders weghalen. 

Een maatschappelijk besef 

Begrijp me goed, we doen dit niet uit commerciële overwegingen. Een grote markt voorzie ik (gelukkig) niet. We bieden dit aan vanuit het maatschappelijke besef waarmee we bij Alfa al ons werk doen. Die paar uurtjes begeleiding kosten geld, maar vergeet niet wat het kost als abonnementen doorlopen, pensioen niet wordt toegekend, lidmaatschappen zonder tegenbericht worden verlengd en ga zo maar door. Ik wil eigenlijk vooral mensen in een vergelijkbare situatie deze nare ervaring besparen. 

Vraag het Petra 

Inmiddels ben ik in een wat rustiger vaarwater terechtgekomen. Ik had me al vrij snel voorgenomen, hier moet ik iets mee. Ik heb mijn collega Petra Lensink bereid gevonden deze begeleiding op zich te nemen. Petra is niet alleen belastingadviseur, maar ook vrijwilliger bij hospice De Lelie in Winterwijk. Juist daardoor kan zij heel goed inschatten hoe belangrijk het kan zijn om op zo’n moment iets voor een ander te kunnen betekenen. 

Door mijn ervaringen te delen hoop ik andere mensen een blijk van herkenning te geven. Wij als Alfa Achterhoek willen graag ondersteuning bieden in deze bizarre periode na een overlijden. Schroom niet en neem gerust contact met mij op als je er eens over wilt praten (tel 088 2531318 | e-mail eschuurman@alfa.nl) .